Raakt het
zo snel vergeten
dat leven toch ook
iets meer dan soelaas bied
ben jij
geruisloos vergeten

 
dat leven niet enkel bestaat
uit verdriet

nu in alle huizen
kamers verduisterd zijn
en hun deuren
gesloten

wacht ook hen   
een kleine ruimte waarin men

èèn enkele stoel wordt geboden

met ’n deur die geruisloos  
achter je sluit
de dood heeft hier zijn wachtkamer

hij maakt als laatste
alle lichten uit

Leave a comment