Raakt het
zo snel vergeten
dat leven toch ook
iets meer dan soelaas bied
ben jij
geruisloos vergeten
dat leven niet enkel bestaat
uit verdriet
nu in alle huizen
kamers verduisterd zijn
en hun deuren
gesloten
wacht ook hen
een kleine ruimte waarin men
èèn enkele stoel wordt geboden
met ’n deur die geruisloos
achter je sluit
de dood heeft hier zijn wachtkamer
hij maakt als laatste
alle lichten uit
Leave a comment