Als een oeverloos kind

Als een oeverloos kind.

Ziende ogen, verborgen
achter een roze bril
Dwalend, als een oeverloos kind
op zoek naar…
maar voor de werkelijkheid blind.

Lichaam verspreidt
slechts nog koude golven,
dat zich aan niets of
niemand meer bindt.

Op zoek naar de weg van,
zucht van ongekend verlangen
Dat men na het ontwaken,
toch weer niet vindt.

Slechts een poel van afbraak
het langzame verdwalen nabij
Gebonden op de weg,
naar nooit meer vrij!

        ~~~~