Zij zijn niet meer
ooit tot stof overgegaan
toch blijven zij
in generaties altijd
innig verweven met
elk nieuw verworvene
ontsprongen uit het leven
waaruit ook zij ooit zijn
ontstaan
~~~~~~
Archief | mei 2017
De 2 minuten stilte
we blijven
de slippen van deze
gedragen namen eerbiedigen
als stille getuigen van afschuw
martelingen dood en pijn
nimmer mogen
zij tot stof vergruizen
en geven wij het door
zodat deze wrede herinnering
een blijvend voorbeeld zal zijn
~~~~
Zelfreflectie
In het nu
te mogen zijn
gevormd
tot
wie ik ben
Als kind al
door scherven
gerijpt.. maar
geleerd te vergeven
Zo nu en dan
qua
eerlijk en oprechtheid recht
in mijn geweten kijk
nog van
het leven te leren
en
gemaakte fouten
herstellen kan
gevoel
van warmte en liefde
keer op keer zal
blijven delen
maakt dit mij
in het nu
als mens..moeder
oma en overgrootmoeder
zo geweldig rijk
~~~~~~
Fragiel herfstblad (wake)
Zo stil nu
als een fragiel herfstblad
door rijkelijk
gesleten jaarringen uitgeblust
beleefd aan
nieuwe lentes geen vreugde meer
zo stil nu
weldra daalt de winter kilte
en
vleien engelen
dit gebroken lichaam
in de armen van de Heer
~~~~~
In eenzaamheid gedragen
zo lang eenzaam
in het dragen
onbereikbaar als
een gesloten cocon
Totdat ’t licht
duisternis verdreef
en het omhulsel
voorgoed openbrak onder
warmtestralen van de zon
~~~~~~
Onaantastbaar
Te weinig
in tijd gegeven
dat zoveel
dierbaars achterliet
bloeien nu welig de
gelaten sporen
en blijf jij
onaantastbaar
al dit kostbare overvleugelend
bewaken
in vreugde en verdriet
❤❤
~~~~