Tussen het
kreupelhout van
verstilling
waar
rottend loof
als ‘n doodskleed
vochtige
bodem bedekt met pijn
plaatsen wij
met liefde ‘n nieuwe ent
in nagedachtenis
aan hen
.
.
die we
nooit vergeten zijn
Tussen het
kreupelhout van
verstilling
waar
rottend loof
als ‘n doodskleed
vochtige
bodem bedekt met pijn
plaatsen wij
met liefde ‘n nieuwe ent
in nagedachtenis
aan hen
.
.
die we
nooit vergeten zijn
geeft deze klok
luttele resten van ‘t gebroken
tijdsduur aan
generaties lang
tegen ‘n wand
waar.. vergeelde bekleding
weinige sporen laat tussen
zichtbare koesteringen
waarin geen enkel detail
aan de herinnering ontspringt
van.. familie portretten
die tijdloze jaarringen dragen
tot souvenirs
welke
onvermoeibare reislust met zich draagt
en resterende
stille uren kleurigste jacht trafelen
in kleine kruissteek
nodige zorg vroeg
krakend verzucht hij
zijn laatste slag
de tijd was hier volmaakt
dagen en uren
naarstig
vliegen zij voort
eergisteren voelt
vandaag reeds
als een gemis
en ach,…
ieder weet
dat verkregen tijd
kostbaar is
iedere minuut een
gegeven
die men ontvangt
als een bijzonder
geschenk dat
wordt geplooid
en gedragen als een
warme rok
gedrapeerd in
onvoorspelbare lagen
~~~~~~
27-02-2012
Zo
zou het moeten zijn
zoals men elk
willekeurig recept
kantenklaar
uit ‘n kookboek haalt
als pasklare
oplossing
wanneer men
weer eens
dreigt te verzuipen….
of tijdelijk
door diepe dalen
dwaalt
~~~~~~